Título
|
Manuelita
|
Autor/a
|
Música e letra: María Elena Walsh. Álbum Doña Disparate y Bambuco (1962)
|
Intérprete/s
|
Dúo: Leda y María. |
Etiqueta
|
Amor y aventuras.
|
Letra
|
Manuelita vivía en Pehuajó
pero un día se marchó. Nadie supo bien por qué a París ella se fue, un poquito caminando y otro poquitito a pie. Estribillo: Manuelita, Manuelita, Manuelita, dónde vas con tu traje de malaquita y tu paso tan audaz. Manuelita una vez se enamoró de un tortugo que pasó. Dijo: -¿Qué podré yo hacer? Vieja no me va a querer; en Europa y con paciencia me podrán embellecer. (-Manuelita -le dijo una perdiz-, no te vayas a París. Tan coqueta querés ser, parecés una mujer. Las tortugas sin arrugas se echan todas a perder.) (Manuelita por fin llegó a París en los tiempos de Rey Luis. Se escondió bajo un colchón cuando la Revolución, y al oír la Marsellesa se asomó con precaución.) En la tintorería de París la pintaron con barniz, la plancharon en francés del derecho y del revés, le pusieron peluquita y botines en los pies. Tantos años tardó en cruzar el mar, que allí se volvió a arrugar, y por eso regresó vieja como se marchó a buscar a su tortugo que la espera en Pehuajó. |
Máis fontes (opcional)
|
http://www.cancioneros.com/nc/9495/0/manuelita-la-tortuga-maria-elena-walsh
|
Observacións
|
Esta canción foi moi popular en Arxentina na miña nenez fíxose a película ano (1999) Esta película chegou a concursar por unha nominación nos premios Oscar. Tamén levouse ao teatro e a famosa tortuga ten un monumento na cidade bonaerense de Pehuajó. |
Engadido por
|
Agustina Daniela Loureiro Almirón
|
Ningún comentario:
Publicar un comentario